فشردگی نخاع (Spinal Cord Compression)

فشردگی نخاع به معنای فشار مکانیکی خارجی بر روی نخاع است. این وضعیت می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود و به‌عنوان یک وضعیت اورژانسی پزشکی در نظر گرفته می‌شود، زیرا ممکن است منجر به از دست رفتن دائمی عملکرد عصبی شود. علائم و نشانه‌ها بسته به سطح درگیری نخاع متفاوت است و ممکن است شامل ضعف، از دست دادن حس، بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع و/یا درد موضعی باشد.

علل شایع فشردگی نخاع:

• فشردگی نخاعی بدخیم (Malignant Spinal Cord Compression): این وضعیت به‌عنوان یک اورژانس انکولوژیک در نظر گرفته می‌شود و به دلیل فشردگی تومور خارج سخت شامه (extradural) ایجاد می‌شود. ۵% تا ۱۰% از بیماران مبتلا به سرطان ممکن است دچار فشردگی نخاع شوند؛ شایع‌ترین سرطان‌های مسئول این وضعیت، سرطان‌های ریه، پستان و پروستات هستند و شایع‌ترین نواحی درگیر، ستون فقرات سینه‌ای (70%)، کمری (20%) و گردنی (10%) می‌باشند.

• آبسه اپیدورال نخاعی (Spinal Epidural Abscess): اغلب با درد در خط میانی پشت یا گردن، تب و ضعف ظاهر می‌شود و اگر به‌موقع درمان نشود، ممکن است به نقص‌های حرکتی و حسی غیرقابل‌برگشت منجر شود. عوامل خطر شامل نقص ایمنی، مصرف داروهای وریدی و نقص یکپارچگی پوست (از جمله جراحی اخیر) می‌باشند. ارگانیسم‌های معمول شامل استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus)، باسیل‌های گرم منفی، استرپتوکوک (Streptococcus)، بی‌هوازی‌ها، قارچ‌ها و بیماری پات (Pott disease) ناشی از سل می‌باشند.

• هماتوم اپیدورال نخاعی (Spinal Epidural Hematoma): خونریزی در فضای اپیدورال یا ساب‌دورال باعث درد حاد موضعی یا رادیکولار شده و به دنبال آن علائم فشردگی نخاع ظاهر می‌شود. عوامل خطر شامل تروما، درمان ضد انعقادی و اختلالات خونی زمینه‌ای می‌باشند. هماتوم اپیدورال نخاعی ممکن است به‌عنوان یک عارضه از پونکسیون کمری یا بی‌حسی اپیدورال رخ دهد.

• هماتومیلیا (Hematomyelia): خونریزی درون خود نخاع که منجر به میلوپاتی عرضی دردناک حاد می‌شود. عوامل خطر شامل تروما، ناهنجاری‌های عروقی، واسکولیت ناشی از لوپوس اریتماتوس سیستمیک یا پلی‌آرتریت ندوزا، اختلالات خونریزی و تومورهای نخاعی می‌باشند.

• شرایط دژنراتیو ستون فقرات: به‌ویژه اسپوندیلوز گردنی (cervical spondylosis)، دیسک‌های پاره‌شده و تروما با دررفتگی استخوانی.